Meta, het moederbedrijf van Facebook en Instagram, heeft weer iets nieuws gelanceerd: Vibes. Op het eerste gezicht lijkt het op TikTok korte, eindeloos scrollbare video’s maar er is één groot verschil. In Vibes zie je geen mensen meer. Geen dansjes, geen lip-syncs, geen vlogs. Alles wat je te zien krijgt, zijn video's volledig gegenereerd door kunstmatige intelligentie.
Je tikt een korte zin in, bijvoorbeeld “een hond die danst op Mars”, en binnen enkele seconden verschijnt er een video die precies dat laat zien. De beelden zijn vloeiend, kleurrijk en soms zó echt dat je bijna vergeet dat er geen camera aan te pas is gekomen. Meta noemt het “een nieuwe manier om creativiteit te ontdekken via AI”. Maar achter die futuristische belofte schuilen ook zorgen.
Want wat betekent een app als Vibes voor jongeren die nu al uren per dag door socialmediafeeds scrollen? En hoe weet je straks nog wat echt is?
Een eindeloze stroom van kunstmatige verbeelding
Vibes voelt op het eerste gezicht als magie. De snelheid waarmee de app werkt is verbluffend. Je hoeft niets te filmen, niets te bewerken, je hoeft alleen maar iets te bedenken. Binnen een paar tellen zet het algoritme jouw fantasie om in beeld. De technologie daarachter is indrukwekkend: Meta gebruikt enorme datasets en generatieve AI-modellen om realistische bewegingen, belichting en emoties te creëren.
Toch voelt het al snel vreemd. De video’s lijken op echte clips, maar missen iets wat moeilijk te beschrijven is. Een bepaalde warmte, een menselijke imperfectie, een stukje ziel. Alles klopt en juist daardoor klopt het niet. De app levert een eindeloze stroom van content die steeds beter aansluit bij wat jij leuk vindt. De beelden lijken zich aan te passen aan je stemming, je interesses, je fantasie.
Dat maakt Vibes niet alleen knap, maar ook gevaarlijk verslavend.
Jongeren en de lokroep van het algoritme
Voor veel jongeren is Vibes een speeltuin. Je kunt er eindeloos experimenteren: van grappige dierenvideo’s tot surrealistische droombeelden. De drempel om iets te maken is weg, want je hoeft zelf niets meer te kunnen. Geen camera, geen editing, geen planning alleen verbeelding. En dat spreekt aan.
Maar juist die laagdrempeligheid zorgt ervoor dat de app snel in dezelfde valkuil belandt als zijn voorgangers. Vibes is ontworpen om je aandacht vast te houden. Hoe meer je kijkt, hoe beter het systeem begrijpt wat je triggert. Elke video levert een klein shotje dopamine op. Even lachen, even verwonderd, en door. Voor je het weet ben je een uur verder zonder dat je iets echts hebt gezien.
Het verschil met TikTok is subtiel maar fundamenteel. Waar TikTok draait om mensen die content maken, draait Vibes om machines die mensen vervangen. Het menselijke gezicht dat ooit het hart vormde van sociale media, lijkt langzaam te verdwijnen.
Echt of nep? Die grens vervaagt steeds meer
De kracht van Vibes zit in hoe levensecht de beelden ogen. Een hond die skateboardt, een meisje dat zingt in een mistig bos alles beweegt soepel, alsof het echt gefilmd is. En dat maakt het voor jongeren moeilijker om te onderscheiden wat echt is en wat niet.
Onderzoek laat al langer zien dat jongeren moeite hebben met het herkennen van deepfakes of bewerkte beelden. Vibes tilt dat probleem naar een hoger niveau. De app normaliseert het idee dat alles mogelijk is, en dat maakt de realiteit minder duidelijk.
Wie voortdurend door AI-beelden scrolt, kan een vervormd beeld krijgen van hoe de wereld eruitziet of zou móéten zien. Schoonheid, emoties en gebeurtenissen verliezen hun context. Het wordt moeilijker om betekenis te vinden in wat je ziet.
Wat dit doet met zelfbeeld en werkelijkheid
De impact van een app als Vibes gaat verder dan oppervlakkig entertainment. Jongeren spiegelen zich al jaren aan beelden online aan perfecte lichamen, exotische levens, filterloze geluksmomenten. Nu daar ook nog kunstmatige beelden bijkomen die nóg mooier, grappiger en spectaculairder zijn, wordt die vergelijking nog oneerlijker.
Het gevaar is niet dat jongeren niet begrijpen dat iets AI is, maar dat ze onbewust beïnvloed worden door wat ze zien. Een wereld vol perfect gegenereerde gezichten kan verwachtingen scheppen die geen mens ooit kan waarmaken. En als alles te maken is, wat betekent het dan nog om echt te zijn?
Wat ouders en scholen kunnen doen
Toch is paniek niet nodig. Zoals bij elke nieuwe technologie draait het om begrip en gesprek. Ouders en docenten spelen een belangrijke rol in het helpen duiden van wat jongeren zien. Het begint simpel: vraag wat ze vinden van AI-video’s. Kunnen ze zien dat iets nep is? Maakt het voor hen uit of iets door een mens of door een algoritme is gemaakt?
Volgens mediacoaches van Digiwijzer is dat precies waar onderwijs het verschil kan maken. Hun team geeft interactieve lessen over thema’s als mediawijsheid, algoritmes en kritisch denken. “Het gaat er niet om dat leerlingen technologie afwijzen,” zegt een van de coaches, “maar dat ze leren begrijpen hoe technologie hun aandacht, emoties en gedrag beïnvloedt.”
Het doel is niet om schermtijd te verbieden, maar om bewuster te leren kijken. Jongeren hoeven niet weg van technologie ze moeten er beter mee leren omgaan.
De toekomst van menselijke creativiteit
Meta presenteert Vibes als een creatieve revolutie, maar het is de vraag voor wie die revolutie bedoeld is. Als AI alles kan maken, wat blijft er dan over voor de maker?
Sommigen zien Vibes als de democratisering van creativiteit: iedereen kan zijn ideeën tot leven brengen zonder technische kennis. Anderen vrezen dat het de betekenis van creativiteit juist uitholt. Want als alles moeiteloos kan worden gegenereerd, hoeveel waarde heeft het dan nog om iets zelf te maken, te proberen, te mislukken?
Misschien zit de uitdaging van de komende jaren niet in het beter leren maken van AI-content, maar in het herwaarderen van menselijkheid. Van echte emoties, van onvolmaaktheid, van echtheid.
Een nieuwe realiteit
Meta Vibes laat zien hoe snel technologie verandert en hoe langzaam ons vermogen om ermee om te gaan volgt. De app is een voorproefje van een toekomst waarin we voortdurend worden omringd door kunstmatige beelden die bijna niet meer van echt te onderscheiden zijn.
De vraag is niet meer of we dat willen, maar hoe we ermee omgaan. Misschien is het tijd dat we leren scrollen met een beetje meer bewustzijn. Dat we weer leren waarderen wat écht is, juist omdat de grens met nep zo dun wordt.
Meta Vibes is meer dan een app. Het is een spiegel van onze tijd eentje waarin fantasie en werkelijkheid door elkaar beginnen te lopen. En misschien is dat precies de vibe die we niet moeten negeren.
